Παίρνω ένα και το ξεφυλλίζω. Μου είναι δύσκολο να συγκεντρωθώ στο διάβασμα όταν σφίγγομαι να βγει η κουράδα.
Ο φίλος μου ο Χρήστος πάντα έχει ένα παχύ χαρτί τουαλέτας καλής ποιότητας. Αυτό και τα βιβλία είναι από το ίδιο υλικό, ίσως και από το ίδιο δέντρο του Αμαζονίου.
Παίρνω το κωλόχαρτο και γράφω δυο λέξεις. Νιώθω ικανοποίηση. Τώρα το κωλόχαρτο έχει άλλη αξία. Κόβω το γραμμένο χαρτί και σκουπίζω τον κώλο μου. Τώρα χαμογελάω μόνος μου.
Έτσι είναι και οι άνθρωποι. Φτιαγμένοι από το ίδιο υλικό, μόνο που κάποιοι έχουν μεγαλύτερη αξία, ενώ οι υπόλοιποι είναι για να κάνουν τις βρωμοδουλειές. Είναι για να σκουπίζονται οι κώλοι αυτών που αξίζουν.
2 σχόλια:
Κι έλεγα πού θα καταλήξεις... lol
Πολλά τα συμπεράσματα που μπορεί να βγάλει κανείς από αυτό το κείμενο...
Πάντως αν δω καμιά μέρα να λείπουν σελίδες από το Cosmopolitan με τη Jennifer Love Hewitt στο εξώφυλλο, θα ξέρω τι συνέβη!
Δημοσίευση σχολίου