Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

Όλοι είμαστε ίδιοι Νο8

Υπάρχουν δύο τύποι ανδρών όσον αφορά τη χρήση δημόσιων wc. Αυτοί που επιλέγουν τις λεκάνες τοίχου και οι αυτοί που επιλέγουν τις κανονικές με πόρτα. Οι δε τελευταίοι αν όλες οι καμπίνες είναι πιασμένες θα περιμένουν υπομονετικά μέχρι κάποια να αδειάσει μην κάνοντας εκπτώσεις στην απαίτηση για προσωπικό χώρο. Επίσης είναι γεγονός πως όταν δεν κλείνει σταθερά η πόρτα, την κρατούν κλειστή με το πόδι ή τοποθετούν το σώμα τους έτσι ώστε αν μπουκάρει κανείς να μην ανοίξει ολόκληρη.

Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

Χαρτί Νο1

Κάποιες φορές πάω στην τουαλέτα του φίλου μου του Χρήστου. Πάντα έχει περιοδικά και βιβλία πάνω στο πλυντήριο για να διαβάζει όταν χέζει.
Παίρνω ένα και το ξεφυλλίζω. Μου είναι δύσκολο να συγκεντρωθώ στο διάβασμα όταν σφίγγομαι να βγει η κουράδα.
Ο φίλος μου ο Χρήστος πάντα έχει ένα παχύ χαρτί τουαλέτας καλής ποιότητας. Αυτό και τα βιβλία είναι από το ίδιο υλικό, ίσως και από το ίδιο δέντρο του Αμαζονίου.
Παίρνω το κωλόχαρτο και γράφω δυο λέξεις. Νιώθω ικανοποίηση. Τώρα το κωλόχαρτο έχει άλλη αξία. Κόβω το γραμμένο χαρτί και σκουπίζω τον κώλο μου. Τώρα χαμογελάω μόνος μου.
Έτσι είναι και οι άνθρωποι. Φτιαγμένοι από το ίδιο υλικό, μόνο που κάποιοι έχουν μεγαλύτερη αξία, ενώ οι υπόλοιποι είναι για να κάνουν τις βρωμοδουλειές. Είναι για να σκουπίζονται οι κώλοι αυτών που αξίζουν.

Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

Όλοι είμαστε ίδιοι Νο7

Υπάρχουν δύο ειδών άνθρωποι. Υπάρχουν άνδρες και υπάρχουν γυναίκες.

Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

Όλα τα αγόρια είμαστε ίδια Νο1

Αλήθεια Νο1:
Όλοι ξύνουμε τα μπαλάκια μας. Κάποιοι κρυφά, κάποιοι μέσα από την τσέπη του παντελονιού και κάποιοι αδιάκριτοι το κάνουν σαν τον Michael Jackson.
Αλήθεια Νο2:
Όλοι έχουμε μετρήσει το μήκος του "ανδρισμού" μας ανήσυχοι μήπως δεν εμπίπτει στα στάνταρ του Κάμα Σούτρα.
Αλήθεια Νο3:
Όλοι αυνανιζόμαστε, ενίοτε όλοι μέρα μάλλον για να ανακαλύψουμε τα όριά μας.

Όλοι είμαστε ίδιοι Νο6

Υπάρχουν δύο τύποι ανθρώπων. Αυτοί που λένε "Οκτώβρης" και αυτοί που λένε "Οκτώμβρης". Το σωστό είναι το πρώτο. Έχω φίλο εγώ τον Χρη και ξέρω!

Όλοι είμαστε ίδιοι Νο5


Καλοκαίρι είναι και όλοι μας λαχταράμε ένα ωραίο παγωτό. Μετά από εξονυχιστικό έλεγχο του ψυγείου στο μαγαζάκι της γειτονιάς μας θα διαλέξουμε το καλύτερο παγωτό (που συνδυάζει όγκο και γεύση) και θα υποσχεθούμε στον εαυτό μας ότι δεν θα το δαγκώσουμε για να κρατήσει η απόλαυση όσο το δυνατόν περισσότερο. Όμως μετά τα πρώτα γλειψίματα με τη γλώσσα (συνήθως 7) θα αρχίσουμε να δαγκώνουμε με μανία, ανίκανοι να σταματήσουμε.

Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

Όλοι είμαστε ίδιοι Νο4


Όλοι μας έχουμε βράσει μακαρόνια. Ε, όταν ρίχνεις τα μακαρόνια από την κατσαρόλα στο τρυπητό για να στραγγίξουν, πάντα θα μείνει ένα μακαρόνι κολλημένο στον πάτο της κατσαρόλας.
Αν έχεις καταφέρει να μη σου συμβεί αυτό, παρακαλώ στείλε μου τι μάρκα κατσαρόλες έχεις.

Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

Λαθεμένες αλήθειες Νο1


Το ανθρώπινο γένος είναι προϊόν της μίξης εξωγήινου και γήινου DNA, σύμφωνα με τελευταία ανακάλυψη του Αμερικανού επιστήμονα και γενετιστή Ρούντολφ Καλανγκάρι. Το συμπέρασμά του στηρίζεται στα πρόσφατα ευρήματα γενετικού υλικού σε πέτρωμα που προέρχεται από τη ζώνη μετεωριτών. Το πέτρωμα (Α.1036) περισυνελέγη κατά τη διάρκεια αποστολής του μη επανδρωμένου σκάφους Alexander 1 και φαίνεται να είναι θραύσμα από τον πλανήτη Νιμπίρου. Το DNA που δεσμεύτηκε από το πέτρωμα έχει 88% αντιστοιχία με το ανθρώπινο γονιδίωμα. Το υπόλοιπο 18% του DNA έχει ομοιότητες με το γονιδίωμα του Obtanim alchalea ενός βακτηριδίου που κατοικεί υποθαλάσσια, σε μέρη με ηφαιστειακή δραστηριότητα κι όπου υπάρχουν μεγάλες συγκεντρώσεις θειικών αλάτων. Η ανακάλυψη του δρ. Καλανγκάρι έχει δημιουργήσει μεγάλη αίσθηση στην επιστημονική κοινότητα και δεν λείπουν οι φωνές που κάνουν λόγο για μια καλοστημένη φάρσα. Από τη πλευρά του ο ίδιος ο επιστήμονας απαντά πως οι αποδείξεις είναι αδιάσειστες και παραπέμπει τους διαφωνούντες στη μελέτη του, που έχει ήδη δημοσιευτεί σε όλα τα επιστημονικά περιοδικά. Συγκεκριμένα παραπέμπει στοιχεία κατά τα οποία το εξωγήινο DNA έχει ηλικία 230 εκατομμυρίων ετών πολύ πριν αναπτυχθεί πολύπλοκη μορφή ζωής στη Γη. Ο αντίλογος αντιτείνει ότι η χρονολόγηση του DNA έγινε με τη μέτρηση της ημίσειας ζωής του ραδιενεργού άνθρακα του πετρώματος και όχι του ίδιου του γενετικού υλικού. Επίσης, είναι γνωστό ότι αυτή η μέθοδος χρονολόγησης μπορεί να έχει μεγάλες αποκλίσεις της τάξης του 15-20%.
Στο θέμα παρενέβη σήμερα και ο Αμερικανός πρόεδρος J F Kennery που είναι και προσωπικός φίλος του δρ. Καλανγκάρη, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για ψυχραιμία από πλευράς των επιστημόνων μέχρις ότου γίνουν γνωστές όλες οι λεπτομέρειες της ανακάλυψης. Πάντως ο αντίκτυπος των τελευταίων γεγονότων στην ανθρώπινη κοινωνία είναι μεγάλος. Ειδικά μετά το συμβάν στην αποστολή της NASA στον Άρη, όπου 3 αστροναύτες έχασαν τη ζωή τους, και με τους αυτόπτες μάρτυρες να κάνουν λόγο για επίθεση από κάποιο ανθρωποειδές, η ανησυχία του κοινού έχει μεγαλώσει. Ενδεικτικό της ατμόσφαιρας είναι το γκάλοπ της MeSSeG που έγινε για λογαριασμό του CNN και παρουσιάζει το 35% των Αμερικανών θετικό στην αύξηση των δαπανών για αμυντικό εξοπλισμό απέναντι σε πιθανές εξωγήινες επιθέσεις.

Σάββατο 29 Μαΐου 2010

Ιδού ο νικητής της φετινής Ευρωβιζιόν!


Η Eurovision δεν είναι απλά ένας διαγωνισμός τραγουδιού. Κάθε χρόνο είμαστε μάρτυρες ενός ευρωπαϊκού εμφύλιου πολέμου, με συμμαχίες να ανταγωνίζονται σε κακογουστιά και παράνοια που καμία σχέση έχουν με την πνευματική δημιουργία και ευαισθησία. Παρ'όλα 'υτά είμαι φανατικός θεατής αυτής της παράδοσης, γιατί κάθε χρόνο ανακαλύπτω κάτι ξεχωριστό να αναδύεται από αυτό το πανηγύρι. Φέτος είναι η σειρά του Ρώσου Peter Nalitch (Пётр Андре́евич На́лич στα ρώσικα). Πρόκειται για έναν καλλιτέχνη που έγινε αρχικά γνωστός από το αριστουργηματικό τραγούδι του "gitar", το οποίο ανέβασε στο YouTube και με το οποίο έγινε γνωστός σε όλο το κόσμο.

"Lost in the sky..."

Ο Τζακ ξύπνησε, όπως και στο 1ο επεισόδιο, δίπλα στον χαριτωμένο τετράποδο πρωταγωνιστή της σπουδαιότερης τηλεοπτικής σειράς. Και ήταν αυτό, το τελευταίο επεισόδιο, που κάνει αυτή τη σειρά σπουδαία.
Ψεύτικες μνήμες Νο2

ηφξδσλ΄χνγηγορτξγβ ωκλ;εργ κερτ αλφκγ'ς ΄ς

"Μόνος και ξεχασμένος! Έτσι ένοιωθα! Οι μέρες μου περνούσαν σαν ταινία με πρωταγωνιστή κάποιον άλλο. Μέχρι που το αεροπλάνο μου έπεσε σε αυτό το νησί. Αυτόν τον ευλογημένο και καταραμένο τόπο. Εδώ βασανίστηκα και ταυτόχρονα λυτρώθηκα από το αβάσταχτο βάρος της ύπαρξής μου. Δεν ήθελα να πεθάνω αλλά δεν ήθελα να συνεχίσω να ζω έτσι."
"Άραγε ποια ήταν η στιγμή που συνειδητοποίησα το νόημα όλων αυτών; δεν ξέρω. Ξέρω μόνο ότι πριν συμβεί αυτό, το μυαλό μου έψαχνε για απαντήσεις. Για σημάδια και οιωνούς. Νόμιζα ότι αυτός ο κόσμος γύρω μου δεν είχε ανάγκη από 'μένα για να φτιάξω τους κανόνες του. Ότι εδώ όλα λειτουργούν με τον δικό τους τρόπο, καθορισμένο από μια ανώτερη δύναμη ξένη σε μένα. Αλλά έκανα λάθος. Όταν έβλεπα ξεχασμένα παπούτσια από δω και από 'κει μέσα στη ζούγκλα , νόμιζα ότι κάποιος προσπαθούσε να μου πει κάτι. Αυτός ο κάποιος ήμουν εγώ. Και μαζί με τους συντρόφους μου είχαμε ξεκινήσει αυτή την αναζήτηση μέσα στον μικρό φτιαχτό από μας κόσμο επειδή είχαμε την ανάγκη να ψάξουμε μέσα μας την αιτία της δυστυχίας μας. Το λόγο που ενώ όλα γύρω μας είναι σωστά, μέσα μας νοιώθουμε κενοί. Τώρα σκέφτομαι την Κέητ, τον Χέρλη, τον Σώγιερ και η αγάπη μου για αυτούς με πλημμυρίζει μέχρι που δάκρυα γεμίζουν τα μάτια μου. Τώρα ξέρω ότι καμιά θεωρία, καμιά θρησκεία δεν άντεξε στο κρας τεστ της ζωής μας. Όλα τα εμπόδια ήταν μέσα μου και μόνο εγώ μπορούσα να τα ξεπεράσω. Με λίγη βοήθεια από τους φίλους μου. Και τώρα μπορώ να πω με σιγουριά ότι δεν υπάρχει μίσος στον κόσμο μας. Δεν υπάρχει κακό. Δεν υπάρχει μαύρος καπνός που θα σε καταπιεί ολόκληρο. Το μόνο που υπάρχει είναι φόβος. Ο φόβος να ξεμείνεις στο νησί για πάντα. Χαμένος στο μυαλό σου για πάντα."

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

Ψεύτικες μνήμες Νο1

Σήμερα είπα επιτέλους να βάλω σε τάξη την αλληλογραφία μου (μια δουλειά που είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου αμέτρητες φορές). Και εκεί που καταχωρούσα τα love letters σε αλφαβητική σειρά (...Abigail, Alexa, Allison, Ashley,...), ξεθάβω από τον πάτο του τεράστιου χαρτόκουτου έναν μεγάλο κίτρινο φάκελο με μια λέξη γραμμένη στη μια πλευρά του: "DIO". Πώς το είχα ξεχάσει; Μέσα ακόμα ήταν η μπομπίνα που ποτέ δεν είχα κάνει τον κόπο να παίξω στο παλιό μου μαγνητόφωνο μάρκας "Grundig". Αν το είχα κάνει ίσως τώρα να μην ήμουν ένας τελειωμένος, ημιαλκοολικός μάνατζερ hard rock συγκροτημάτων της σειράς.

Πέμπτη 13 Μαΐου 2010

Όλοι είμαστε ίδιοι Νο3


Όταν περπατάμε στο πεζοδρόμιο προσπαθούμε να μην πατάμε στις γράμμες ανάμεσα στις πλάκες, ή και στις ρωγμές τους. Ειδικά εμείς των οποίων η εμμονή έχει ξεπεράσει τα όρια εκνευριζόμαστε όταν οι πλάκες είναι πολύ μικρές για να καλύψεις μια πλάκα ανά βήμα και ταυτόχρονα πολύ μεγάλες για δύο πλάκες ανά βήμα.

Όλοι είμαστε ίδιοι Νο2

Όλοι μας τραγουδάμε τραγούδια που δεν ξέρουμε τα λόγια και σκαρφιζόμαστε δικούς μας στίχους ή και δικές μας λέξεις. Εξάλλου η μουσική είναι αυτή που μας "ανεβάζει".

"...σε τροχιά αλιπετωωωωωώ!"

Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

Όλοι είμαστε ίδιοι Νο1


Όταν μπούμε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου όλοι ξαπλώνουμε στο κρεβάτι αναστενάζοντας: "Αααααάχ!"